Ζωή-Θάνατος. Παρουσία-Απουσία. Κάτι-Τίποτα. Το Κενό, το Μηδέν και η παρουσία του στη ζωή μας, η σχέση μας μ’ αυτό. Το σταδιακό ή αιφνίδιο πέρασμα από το Ον στο Μη-ον με «όχημα» τον Έρωτα, το Φόβο, τη Μνήμη και τη Νύχτα.
Αδειασα απο σκεψεις..αδειαζω απο συναισθηματα..φοβαμαι...δεν φοβαμαι γιατι δεν νιωθω.
να φυγω..δεν φευγω γιατι δεν εχω δυναμη,ειναι κι αυτο συναισθημα νομιζω..
τα χανω..δεν εχω και κατι να χασω...λουκετο..δεν εχω τι να κλειδωσω...
6 σχόλια:
κατερινάκι μου
και το άδειασμα είναι απαραίτητο. μετά θάχουν φύγει και τα άχρηστα για νάχεις χώρο για τα καλύτερα.
μην σκας - άστο να κάνει τον κύκλο του. δεν φτουράει.
φιλί πολύχρωμο
Έξυπνες αντιθέσεις.
Βάστα...
Υ.Γ. Μου 'λειψες...
καλη σου εσπερα "Ναυαγιο" μου
ελλειψα...ελλειψες...!!
μα περνουν οι δυσκολες μερες...
φευγουν....
θα το θυμασαι;
σε φιλω Κατερινα
σε φιλω.....
αυτο ειναι το τελειοτερο σταδιο. Δεν εχεις τιποτα να χασεις αλλα παρα πολλα να κερδισεις...κι ορμας μπροστα με τη συνειδηση σου παναλαφρη..ορμα..!!!
Δημοσίευση σχολίου