Θυμαμαι,τα ρουλεμαν απο τα φορτηγα του κυρ-Κωστα,που τα κλεβαμε και φτιαχναμε πατινια με σανιδες απο τη διπλανη οικοδομη.κοντρες και γελια για το καλυτερο πατινι,οταν ολα ηταν ιδια και δεν μας ενοιαζε.
πατινι εγινε και η ζωη μας τωρα πια,με ρουλεμαν τις υποχρεωσεις να μας τρεχουνε κι εμεις να ψαχνουμε τη σανιδα να σωθουμε.
Θυμαμαι,τις τρυπες που ανοιγαμε στο οικοπεδο για να παιξουμε γκολφ,απο τη λαχταρα μας καναμε τοσες πολλες που καταστρεψαμε το οικοπεδο και δεν ειχαν που να παρκαρουν οι μπαμπαδες.
γηπεδο του γκολφ η ψυχη μας τωρα,με τον καθε αχρηστο να στοχευει μεσα μας,να καταστρεφει καθε τι ομορφο και να παρκαρει εκει οπου απαγορευεται το παρκιν στους μη εχοντας εργασια.
Θυμαμαι,τον τοιχο απεναντι απο το σπιτι μου,να γραφουμε με μαρκαδορο "γιαννη παμε στη κατω πλατεια,ελα" και ο γειτονας να ψαχνει τον ενοχο που ποτε δεν υπηρχε,ειμασταν ολοι αθωοι τοτε..
Τωρα τα πιο ασχημα μαντατα ερχονται μεσα απο msn κι οταν χρειαζεσαι επειγοντος καποιον η κληση σου προωθειτε παντα..και πληρωνεις για την προωθηση την εταιρεια που σε στελνει..
Θυμαμαι,χαρτοκουτα στρωμενα στο δρομο,ειμασταν οι κακοι και ειχαμε φυσοκαλαμα για τους καλους,ξαπλωμενοι πανω στις κουτες βραδυ να προσπαθουμε να τους πετυχουμε..
Χαρτοκουτα γεματα μνημες η ζωη μας,στιβαγμενα θελω,κρυφες επιθυμιες ολα σε χαρτοκουτα.και οι κακοι χωρις φυσοκαλαμα,δεν τα χρειαζονται εχουν την αναισθησια,νεο υλικο πολεμου..
Θυμαμαι...
16 σχόλια:
pio prosfates anemeles mnimes? thimasai?
ΠΟΣΟ ΔΙΚΙΟ ΕΧΕΙΣ...
Η ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ ΤΟΥΣ...
ΚΑΛΗΜΕΡΑ.
ΦΙΛΙ.
καλημερα χρυσσα..μακαρι να μην ειχα δικιο..
έχω έναν πυράκανθο στην αυλή μου φορτωμένο με κόκινα μικροσκοπικά μπιλάκια
να μαζέψω όσα μπορώ & να κατέβω κάτω να γεμίσουμε φυσοκάλαμα
τι λες???
εγώ είμαι μέσα
mauve καλη μου κι εγω μεσα ειμαι..προτεινω ομως να παρω το φυσοκαλαμο μου και να ανεβω εγω...καλημερες
ανοίγω αγκαλιά από τώρα κατερινάκι μου
σε περιμένω ... μετά του ζαμάν βεβαίως βεβαίως!
φιλιά επίσης άφθονα
@agelina για ποιο αποσπασμα με ρωτας για να σου πω?δεν εχω καταλαβει για να απαντησω.,καλησπερα.
κέντησες...
νει τον ενοχο που ποτε δεν υπηρχε,ειμασταν ολοι αθωοι τοτε..
χαρτόκουτα οι μνήμες...
μήπως ετοιμαζόμαστε για μετακόμιση
σε μέρος διαμπερές?
μήπως να το σκεφτούμε, έστω για το γαμότο, μπας και αναπνεύσουμε λίγο φρεσκάδα?
ΠΑΡΑ πολύ ωραίο κείμενο κατερίνα μου
:)&
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
maya μου σημερα παω να δω ενα σπιτι.λες να ηρθε η ωρα να μαζεψω χαρτοκουτες??καλημερα
ήρθα να μάθω...
πώς πήγε?
να κρατήσω μερικές απο τον μπακάλη?
:))))))))))
καλό σου βράδυ κατερίνα μου!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Είσαι απίστευτη.......
Γιαυτό με καταλαβαίνεις πάντα...τώρα όλα εξηγούνται....Μπορεί να αργώ...αλλά πάντα φτάνω...θέλοντας και μη!!!!
liaki μου αγαπημενο,καλος ηρθες(αφου με ανακαλυψες)στο σπιτακι της ψυχουλας μου..
να φτανεις παντα γιατι ΕΣΥ το θελεις,αλλα να μην ξεχνας οτι το πιο σημαντικο δεν ειναι να φτασουμε αλλα η διαδρομη καρδια μου,ο δρομος με οτι μας επιφυλασσει στο διαβα του..ολα δρομος δεν ειναι αλλωστε?
φιλια πολλα και να ζεις οπως προσταζει η καρδουλα σου..
κατερινα μου....εγω πριν λιγο γεμισα χαρτοκουτες,και σε νεο σπιτι τις αδειασα,,,,
ηρθε ο καιρος,,,για να μη θυμαμαι ειπα...
μα μπα...αλετρι η μνημη και τη σερνουμε πισω μας...οργωνει την ψυχη...να ανθισει μνημες "μνημονια"....
να εισαι καλα ομορφια μου....
να εισαι καλα....
θυμασαι και κεινη τη μυρωδια του γρασου στα ρουλεμαν??
λες κι ηταν συμπαγης ..παχια μυρωδια που κολουσε στα ρουθουνια σαν σιδερο λυωμενο..
αρπαζανε τα τζην μας την οσμη της
και το δερμα μας ..
εμοιαζε με κεινη της αλυσιδας παντα λιγο ξεχειλη απο τις κοντρες ..
:)
Φίλη μου γλυκειά και πολυαγαπημένη,
Εφτιαξα και εγώ το δικό μου blog για να μην ζαλίζω μόνο εσένα.....
http://lia-liaki.blogspot.com
Θα σε περιμένω και εκεί!!!!
κατερίναααααα?
πού είσαι?
σε πεθύμησα.
μήπως σε τρέχαν πάλι στον βόλο κι αποκλείστηκες?
καλημέρα ξέξασπρη
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Δημοσίευση σχολίου