Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2007

Ιδανικος κι αναξιος εραστης..

Στίχοι: Νίκος ΚαββαδίαςΜουσική: Γιάννης Σπανός
θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστήςτων μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων,και θα πεθάνω μια βραδιά σαν όλες τις βραδιές,χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων.Για το Μαδράς τη Σιγκαπούρ τ' Αλγέρι και το Σφαξθ' αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία,κι εγώ σκυφτός σ' ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς,θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία.Θα πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ,οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα 'χω πια ξεχάσει,κι η μάνα μου χαρούμενη θα λέει σ' όποιον ρωτά:"Ήταν μια λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει"Μα ο εαυτός μου μια βραδιά εμπρός μου θα υψωθείκαι λόγο ως ένας δικαστής στυγνός θα μου ζητήσει,κι αυτό το ανάξιο χέρι μου που τρέμει θα οπλιστεί,θα σημαδέψει κι άφοβα το φταίχτη θα χτυπήσει.Κι εγώ που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώσε κάποια θάλασσα βαθειά στις μακρινές Ινδίες,θα 'χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες.

γιατι αυτο ειμαι..γιατι το λεω κ δεν με πιστευεις..γιατι το δειχνω και δεν το βλεπεις..γιατι συμβαινει και το αρνησε...γιατι ειμαι εγω και δεν υπαρχω...γιατι εισαι εσυ και σε σκοτωνω..χωρις να το θελω,ετσι αναξια κ ιδανικα..