Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Ποιό είσαι ΡΕ φίλε??

Κυριακή στο σπίτι. Μετά από πολλές συνεχόμενες μέρες χωρίς ρεπό, επιτέλους σπίτι.
Το κορίτσι μου να φτιάχνει σπανακόπιτα (ναι κάνει και τέτοια κατορθώματα), εφημερίδες κυριακάτικες στον καναπέ, ο γατούλης να βολτάρει κι όλα όπως πρέπει να είναι για να γίνει μια κυριακή γιορτινή.
Δύσκολες μέρες, μέρες αποφάσεων με το αγχος και την απορία ποιά είναι η σωστή απόφαση. Ποιός όμως μπορεί να πει με σιγουριά τι είναι το σωστό? Και ποιός είναι αυτός που θα κρίνει το δικό μου σωστό?
Οι μέρες που πέρασαν και περνάνε, μέρες κριτικής απο φίλους, συναίτερους και αγαπημένους..Κάποια στιγμή το άφησα να συμβει..τους άφησα να κριτικάρουν και να μιλάνε για το δικό μου σωστό..Ευτιχώς συνήλθα γρήγορα..Και ποιός είσαι εσύ ΡΕ αγαπημέμε φίλε, η ότι άλλο είσαι που θα με κρίνεις? κοίτα τον καθρεφτη σου για μιά στιγμή, γύρνα στις παλιές σου σελίδες για ένα λεπτό και μέτα κάτσε στη γωνιά σου και λούφαξε.
Είμαι εδώ για οποιαδήποτε κουβενούλα και ανάληση αλλά λείπω σε οποιαδήποτε κριτική.Όταν τη χρειστώ να είστε σίγουρη ότι ξέρω που θα την βρω. Έχω και μαμά κ μπαμπά..ακόμα.
Τέλος καλοκαιριού και πάλι εδώ..πιο συχνά τώρα πιά..καλός σας βρήκα και πάλι.

Κυριακή 15 Αυγούστου 2010

Μου λείπεις..

Αφόρητη ζέστη.. Η Αθήνα έγινε σαν τη φου φου του καστανά..
Αφόρητη η έλειψή σου.. Η μοναξιά μου έχει χτυπήση κόκκινο.Δεν ξέρω τι με ενοχλεί πιότερο,το μυαλό μου λιώνει,αρνείται κάθε σκέψη.
Το μισώ το καλοκαίρι,από παιδί το μισούσα..τώρα έχω άλλον ένα λόγο να το μισώ..λείπεις κ εγώ εδώ..κάστανο στη φου φου του καστανα δίχως να είναι χειμώνας γαμότο..

Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

Περί ονόματος και ναυαγίων..

Καλησπέρα σε όλους,φαν μη φαν φανφάρες ή ότι άλλο είναι ή δηλώνει ο καθένας ότι είναι.
Θα ήθελα να ενημερώσω ότι το blog μου δεν είναι η εργασία μου,δηλαδή δεν πληρώνομαι για να γράφω.Αυτό σημαίνει ότι γράφω όποτε μου κάνει κέφι σε αντίθεση με τη δουλειά μου που πρέπει να πηγαίνω κάθε πρωί. Τώρα τα κέφια μου δεν συνηθίζω να τα χρονοτοποθετώ, Γράφω όποτε μου γουστάρει άσχετα αν αυτό το όποτε είναι ακόμα και μετά απο 15 μήνες.
Επίσης θα ήθελα να τονίσω ότι το όνομα του blog είναι μια καθαρά προσωπική επιλογή.Ναι είναι ίδιο με το ναυάγιο στη Ζάκυνθο, με το άσμα το bar το ναυάγιο και πολλά άλλα ενδεχομένος ναυαγό-ονόματα.Τι να κάνουμε τώρα λοιπόν?ο καθένας πορεύεται με αυτό που έχει.Αυτά σχετικά με κάποιες επίμονες παρατηρήσεις που μου κάνετε για να αλλάξω το όνομα του blog.Σκέφτηκα να αλλάξω και το Κατερίνα μιας και υπάρχουν τόσες πολλές που απαντάνε σε αυτό το όνομα αλλά βαρέθηκα να το κάνω.Πάντως σας ευχαριστώ για την προσπάθεια αλλά δεν θα μπορέσω να σας καλύψω.Εύχομαι φυσικά να ανεβαίνει κι άλλο το αναγνωστικό σας κοινό.Όποιος μας θέλει μας βρίσκει πάντως,μην σας ανησυχεί αυτό.
Maya τα είπες όλα για εμένα πριν προλάβω να απαντήσω και όπως πάντα με κάλυψες. Σ ευχαριστώ φίλη μου.
Εδώ γύρω είμαι και μιας και με επαναφέρετε(έστω και με αυτόν τον τρόπο) θα είμαι και πιο συχνά γιατί μου έλειψαν οι αγαπημένοι μου..
Υγ1.Η ανωνυμία βοηθάει σε κάτι?(απορία)
Υγ2.το βαυκαλίζονται τι σημαίνει?(απορία πάλι)
Υγ3,Το blog μου το ψάχνεται κάπου στα λογοτεχνικά?(όλο απορίες με γεμίσατε)αν ναι κακώς!