Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2007

Το ταλεντο του να πεφτεις...

με τη σιγουρια πολλων πτωσεων,προχωραω για την επομενη πτωση.ευτιχως δεν αλλαζει κατι στο σκηνικο κ δεν εχω εκπληξεις,εμαθα καλα τον τροπο να πεφτω...οπως οταν ετοιμαζομουν για τους αγωνες εντουρο..το σημαντικο ειναι να μαθεις να πεφτεις,ελεγε ο φιλος μου ο χρηστος...μονο ετσι δεν θα χτυπησεις..δυστιχως φιλε μου δεν ισχυει το ιδιο και στις πτωσεις της ζωης γμτ...με το πιωμενο ποτηρι χτυπαω οπου βρω μηπως κι ανοιξει καποια πορτα...ψαχνω τον χειρουργο που θα βγαλει τα μικροσκοπικα γυαλακια απο το δερμα μου...ασκοπα,αυριο θα σπασω παλι το ποτηρι κ παλι θα τα εχω στο δερμα μου...ποναω,ματωνω κ γλυφω τις πληγες μαζι με το σκυλο μου,για φτιαξω εδαφος για τις επομενες...ηθελα τοσα να περπατηση...να σταθει χωρις πατεριτσες και να παει πιο περα..πιο ψηλα...πιο μακρυα απο μενα..πιο κοντα στη ψυχη μου...ευτιχως εμαθα να πεφτω..

Το υστερογραφο μιας συγνωμης...

"Οι λεξεις φταινε.Αυτες ενθαρρυναν τα πραγματα να αρχισουν να συμβαινουν"
Κι επειτα ηρθε το haig,να τις στειλει σε λαθος παραληπτη.Γιατι εγω ειμαι ο σωστος παραληπτης..Γιατι οταν τρεμεις που δεν εχεις να δωσεις αυτα που θελεις,τα βαζεις με αυτους που εχουν..Ηλιθια οπως παντα.Γιατι δεν μπορεσες να δαμασεις τις λεξεις,φοβηθηκες να το κανεις και τις αφησες να φυγουν απο σενα χωρις να τις ντυσεις με τα δικα τους ρουχα..αμυνα?ισως..μαλακια?ναι.
Φοβος απο την αρχη...φοβος που ομως αφεθηκες αλλα μονο μεσα σου,σαυτον..Γιατι το εξω σου δεν το αφησες,δεν προλαβες....
Και ερχονται μετα για το καλο σου να μιλανε,να λενε,να λενε...και δεν τους προλαβες,δεν τους περιμενες στη γωνια,εισουν ανυποψιαστη..το κακο εχει γινει,τι να σωσεις πια..θελεις αραγε να σωσεις??προσβολες καταμουτρα και να μην μπορεις να ανασανεις,να πεις κατι.οχι τοσο γιατι εκανες λαθος,ουτε γιατι τις αξιζεις..αλλα να,ειναι που το περιμενες αλλιως αυτη τη φορα..ουτοπια,για αλλη μια φορα.
Ερχονται γιορτες.Ποτε δεν μου αρεσαν.Παντα ενιωθα σαν καρναβαλι που πρεπει να βαλει τη μασκα της ευτιχιας για να δωσει ευχες.Ευχες για μια μερα και μετα παλι γκρινιες..ολο αυτο θυμαμαι χρονια τωρα..μα να...ειναι που γελαστηκα για λιγο κ πιστευα οτι δεν θα χρειαζομουν μασκα φετος...το μυαλο μου ειναι θολο και με ποναει..ολα τα κανω μηχανικα..θα περασει κι αυτο,το ξερω..μα να...ειναι που δεν ηθελα να περασει..ο χρονος παλι με προλαβε..δεν προλαβα ουτε τη μιση διαδρομη να κανω...θα φταιει το τσιγαρο..καπνιζω και πολυ τελευταια..ολα καλα,,οπως παντα...
"τι κανεις?"
'καλα"
...
(τι κανεις?)
(ποναω γμτ)
...