Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

Λέξεις,αυτά τα ξένα σώματα..

"Σ'αγαπώ κι αγαπώντας σε,σε περιέχω.
Στο εδώ είναι το παντού και στο καθετί τα πάντα.
Είμαι ήσυχη και κίνδυνο δεν έχω.
Γιατί τον πόνο και τη χαρά αρχίζω να την δέχομαι με την ίδια ευγνωμοσύνη,το μικρό και το μεγάλο με την ίδια έκπληξη..
Το τίποτα και το όλα αρχίζω να τα κοιτώ σαν όψεις του ίδιου νομίσματος
που δίχως την μιαν όψη είναι κίβδηλο.

Η αγάπη δεν είναι κατά περίσταση,η αγάπη είναι άνευ όρων,
δεν παζαρεύει δούναι και λαβείν,η αγάπη είναι έξοδος
γιατί το εγώ το κάνει εσύ και σε λυτρώνει.

Οι λέξεις είναι φυλακή,κατακρατούν τα δεύτερα και τους ξεφεύγει το κύριο
που πετά πέρα σαν ήχος καμπάνας που σε τίποτα δε φυλακίζεται.
Οι λέξεις ταρυχεύουν το ζωντανό και δεν το αφήνουν να περπατήσει.

Αρχίζω να εμπιστεύομαι τη ζωή και να μην έχω αγωνία.
Ζωή δεν είπαμε πως είναι το άλλο όνομα της αλήθειας?"

Μάρω Βαμβουνάκη"σ'αγαπώ κ αγαπώντας σε,σε περιέχω"

Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

Μια κτητική αντωνυμία..

Προσπαθούσα να καταλάβω τι έγινε μετά από το Σαββατο που είπες τελειώσαμε..Τι έγινε και από την Κυριακή, είμασταν πιο μαζί από ποτέ.
Μου είπες ότι τώρα πια χαλαρωσες.
Πάντα μου άρεσε να σε βλέπω χαλαρή.
Για άλλη μια φορά λοιπόν..σε ακολούθησα.
Έσβησα τη λέξη σχέση από ανάμεσά μας.
Μαζί σου λοιπόν..χωρίς σχέση.
Μωρό μου (γιατί επιμένω να σε λέω έτσι), ξέχασες να μου πεις κάτι εκτός από οτι χαλάρωσες. Ότι δεν σου αρέσουν οι κτητικές αντωνυμίες.
Δεν ήμουν πια η Κατερίνα ΣΟΥ. Ήμουν απλά μια Κατερίνα..

Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

Είναι που είμαι εγώ..

Είναι οι ώρες που κοιμάσαι δίπλα μου,οι ώρες που ξυπνάς δίπλα μου॥
Είναι η γκρίνια σου όταν σε πονάνε τα σιδεράκια το βράδυ, η γκρίνια σου όταν δεν σαρέσει ο τρόπος μου॥
Είναι το παράπονό σου όταν τα θέλεις όλα, το παράπονό σου όταν βρέχει κ δεν σαρέσει॥
Είναι το πάθος που μαγειρεύεις, το πάθος που κάνεις έρωτα॥
Είναι η παιδικότητα σου όταν κυνηγάς τον Ντένις, η παιδικότητά σου όταν φλερτάρεις॥
Είναι ο τρόπος που έρχεσαι, ο τρόπος που κάθε φορά φεύγεις॥
Είναι το τσουλούφι από τα μαλλιά σου στο μετωπό σου,τα σημάδια στο προσωπό σου που δεν σαρέσουν και λατρεύω॥
Είναι που είσαι εσύ, εσύ που έδωσες νόημα στα ανόητα μου॥
Είναι που είμαι εγώ, εγώ που σαγαπώ τόσο ανόητα..