Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2007

Κατι-τιποτα..

Ζωή-Θάνατος. Παρουσία-Απουσία. Κάτι-Τίποτα. Το Κενό, το Μηδέν και η παρουσία του στη ζωή μας, η σχέση μας μ’ αυτό. Το σταδιακό ή αιφνίδιο πέρασμα από το Ον στο Μη-ον με «όχημα» τον Έρωτα, το Φόβο, τη Μνήμη και τη Νύχτα.
Αδειασα απο σκεψεις..αδειαζω απο συναισθηματα..φοβαμαι...δεν φοβαμαι γιατι δεν νιωθω.
να φυγω..δεν φευγω γιατι δεν εχω δυναμη,ειναι κι αυτο συναισθημα νομιζω..
τα χανω..δεν εχω και κατι να χασω...λουκετο..δεν εχω τι να κλειδωσω...

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2007

Κουρασμενος ανθρωπακος

Ενα τραγουδι εχει σφηνωσει σε καθε ρινιδα του μυαλου μου..Καθε του λεξη γινεται μοριο μου, σημερα.Αν ειχε μια φωτογραφια στη θεση των στοιχων,σιγουρα θα ηταν η φατσα μου..Να βρισω ποσο πια κ τι να πω?η λογικη μου το βαλε στα ποδια κι αυτη..η πραγματικοτητα,εδω,αμειλικτη να μου δειχνει το εγκλημα που θελω να κανω.Εναντια σε μενα,στη λογικη,στο μελλον μου,στο σωστο..σκατα.βαρεθηκα να υπολογιζω τα πρεπει κ τα σωστα.Ας μεινω στο τραγουδι...

Στίχοι: Λευτέρης ΠαπαδόπουλοςΜουσική: Γιώργος ΧατζηνάσιοςΠρώτη εκτέλεση: Τάνια Τσανακλίδου

Είμαι φτωχός κουρασμένος σκυφτός ανθρωπάκος,
των ταπεινών και των άλλων πουλιών φιλαράκος.
Για δε μ' αφήνετε ήσυχο;Άστε με ήσυχο όλοι.
Θέλω να ζήσω ελεύθερος,δίχως ταυτότητα πια
.Μία ζωή με κρατάν, με κουνάν μ’ ένα σπάγγο
.Λόγια, σχολειά, μέρα νύχτα δουλειά και στον πάγκο.
Για δε μ' αφήνετε ήσυχο;Άστε με ήσυχο όλοι.
Θέλω να ζήσω ελεύθερος,δίχως ταυτότητα πια.
Όπου χαρά πρώτη-πρώτη σειρά κάποιος κλέφτης.
Κι όποιο κακό κάνει τ' αφεντικό, εγώ είμ' ο φταίχτης.
Για δε μ' αφήνετε ήσυχο;Άστε με ήσυχο όλοι.


Θέλω να ζήσω ελεύθερος,δίχως ταυτότητα πια.

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2007

Ιδανικος κι αναξιος εραστης..

Στίχοι: Νίκος ΚαββαδίαςΜουσική: Γιάννης Σπανός
θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστήςτων μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων,και θα πεθάνω μια βραδιά σαν όλες τις βραδιές,χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων.Για το Μαδράς τη Σιγκαπούρ τ' Αλγέρι και το Σφαξθ' αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία,κι εγώ σκυφτός σ' ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς,θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία.Θα πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ,οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα 'χω πια ξεχάσει,κι η μάνα μου χαρούμενη θα λέει σ' όποιον ρωτά:"Ήταν μια λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει"Μα ο εαυτός μου μια βραδιά εμπρός μου θα υψωθείκαι λόγο ως ένας δικαστής στυγνός θα μου ζητήσει,κι αυτό το ανάξιο χέρι μου που τρέμει θα οπλιστεί,θα σημαδέψει κι άφοβα το φταίχτη θα χτυπήσει.Κι εγώ που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώσε κάποια θάλασσα βαθειά στις μακρινές Ινδίες,θα 'χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες.

γιατι αυτο ειμαι..γιατι το λεω κ δεν με πιστευεις..γιατι το δειχνω και δεν το βλεπεις..γιατι συμβαινει και το αρνησε...γιατι ειμαι εγω και δεν υπαρχω...γιατι εισαι εσυ και σε σκοτωνω..χωρις να το θελω,ετσι αναξια κ ιδανικα..

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2007

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2007

Σ'ενα ασημοχαρτο απο πακετο τσιγαρων..

Καθαριζα το πορτοφολι μου(καθε δυο χρονια το κανω)κ βρηκα ενα ασημοχαρτο απο τσιγαρα.Αυτη η μανια μου να μην πεταω τιποτα πια...

"Και δικαιωμα δεν εχω πια να σ αγαπω"
Ο Σωτηρης,το φεγγαρι απεναντι μου,εσυ του εχεις γυρισει τη πλατη..οπως και σε μενα.
Ναι το ξερω,δεν εχω δικαιωμα..το τραγουδι που αρεσει στον πατερα σου..κι εγω σαρεσω,το ξερω,οχι τοσο ομως που να τα κανεις ολα Λονδινο.Να δωσεις λεει μια και να τα τιναξεις ολα στον αερα.Καμικαζι με ενα μαυρο σακο στη πλατη.Κι εγω μαζι σου,μεσα στο σακο.
Της μιλας,την ακουμπας,σε ακουμπαει.Το βλεμα σου χανεται στο δικο της.Κι εγω σα τη Μαριτσα,σκυλακι στα ποδια σου.Να θελω να φυγω και να μενω..για να κλεβω τα ματια σου οταν κοιταζουν αλλου..
Σου παει το αμανικο μπουφαν...
Σου παει πολυ να εισαι αμανικη...
Στιγμες οπως τωρα εισαι ολοκληρη εκει κι εγω ολοκληρη μια πληγη.Στιγμες δεν εισαι πουθενα κι εγω ολοκληρη μια ελπιδα..Ουτοπια.
Θελω να μη σε ξαναδω και θελω να σε βλεπω οπως σε βλεπει ο ηλιος καθε πρωι.Δεν το αντεχω να μη σ εχω,το αντεχω φτανει να σε βλεπω.Να βλεπω το χερι σου οταν στο χαιδευει..τελειωνει το χαρτι..κατι θα ξερει.Τελειωνω κι εγω μαζι του...σημερα σαγαπω.."

Αυγουστος 2005

(καποιο βραδυ με αρκετο haig στο αιμα)


χαιρομαι που ειμαστε δυο καλοι φιλοι..τωρα πια..