Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008

Θεσσαλονικη...μια στιγμη.

Ομορφη πολη,ερωτικη..σου δινετε. Δυσκολα φευγεις..ακομα πιο δυσκολα μενεις.
Cafe Γαζια..πανω απο το γωνιακο τραπεζακι που γραφω,ηχοι απο τζαζ μουσικη,παλευουν να καλυψουν τη φωνη μιας νευρικης κοπελας.Μιλαει εντονα και δυνατα στη φιλη της...
Πηρα ενα στιλο απο το μαυρο ποτηρι σου διπλα στο pc σου..με αυτο σου γραφω τωρα..σου γραφω??
Οι ρυθμοι εδω ειναι αλλιωτικοι,διαφορετικοι,χαλαροι.Ισως παλι οχι,να ειναι επινοηση του μυαλου μου στη μεγαλη μου αναγκη να χαλαρωσω εγω..ποιος ξερει..και ποιος νοιαζετε..
Η νευρικη κοπελα προσπαθει να πεισει τη φιλη της να παρει μια νεα πιστωτικη καρτα..πλαστικο χρημα..πλαστικες φιλιες.Μεχρι να τελειωσω τον καφε,ειναι και εσπρεσο θα τελειωσει γρηγορα,σιγουρα θα την εχει πεισει.Απελπισια στο βλεμα της υποψηφιας πελατισας,να,εβγαλε και μολυβι να κανει τους υπολογισμους..τοσα εδω,τοσα εκει,επιτοκια κερδη..

Απολογισμος ζωης..χασουρα..κερδος..δεν βγαινει το τεφτερι,κατι λειπει..ισως δεν ειναι η καταληλη στιγμη για ταμειο.

Καποια φιλη πηγε στην Αμερικη να βρει τη δικη της καταληλη στιγμη.Ο θανατος της μανας της την εφερε πισω με ενα προωρο εισιτηριο επιστροφης.Θα ξαναφυγει λεει,πρεπει να βρει τη στιγμη..

Μετα απο πολλα χρονια επιστροφη στο πανεπιστημιο για καποια αλλη.Ετσι ξαφνικα,χωρις τιποτα να δειχνει κατι τετοιο μεχρι τωρα.

Τελικα η στιγμη ειναι αυτη που ερχεται και μας βρισκει,εμεις απλα πρεπει να ειμαστε εκει..
Που να ειμαι?που πρεπει να σταθω αραγε?Αλλαζω δρομους και γωνιες συνεχεια..διαδρομες και στασεις..μαλλον φταιει η φυση μου..τσιγγανα καρδια με λεει ενας φιλος..ισως και ναχει δικιο...αστεγη θα ελεγα εγω..ποιος θελει να ειναι αστεγος ομως..ερχεται και χειμωνας..

Ολα ειναι δρομος...