Θυμαμαι,τα ρουλεμαν απο τα φορτηγα του κυρ-Κωστα,που τα κλεβαμε και φτιαχναμε πατινια με σανιδες απο τη διπλανη οικοδομη.κοντρες και γελια για το καλυτερο πατινι,οταν ολα ηταν ιδια και δεν μας ενοιαζε.
πατινι εγινε και η ζωη μας τωρα πια,με ρουλεμαν τις υποχρεωσεις να μας τρεχουνε κι εμεις να ψαχνουμε τη σανιδα να σωθουμε.
Θυμαμαι,τις τρυπες που ανοιγαμε στο οικοπεδο για να παιξουμε γκολφ,απο τη λαχταρα μας καναμε τοσες πολλες που καταστρεψαμε το οικοπεδο και δεν ειχαν που να παρκαρουν οι μπαμπαδες.
γηπεδο του γκολφ η ψυχη μας τωρα,με τον καθε αχρηστο να στοχευει μεσα μας,να καταστρεφει καθε τι ομορφο και να παρκαρει εκει οπου απαγορευεται το παρκιν στους μη εχοντας εργασια.
Θυμαμαι,τον τοιχο απεναντι απο το σπιτι μου,να γραφουμε με μαρκαδορο "γιαννη παμε στη κατω πλατεια,ελα" και ο γειτονας να ψαχνει τον ενοχο που ποτε δεν υπηρχε,ειμασταν ολοι αθωοι τοτε..
Τωρα τα πιο ασχημα μαντατα ερχονται μεσα απο msn κι οταν χρειαζεσαι επειγοντος καποιον η κληση σου προωθειτε παντα..και πληρωνεις για την προωθηση την εταιρεια που σε στελνει..
Θυμαμαι,χαρτοκουτα στρωμενα στο δρομο,ειμασταν οι κακοι και ειχαμε φυσοκαλαμα για τους καλους,ξαπλωμενοι πανω στις κουτες βραδυ να προσπαθουμε να τους πετυχουμε..
Χαρτοκουτα γεματα μνημες η ζωη μας,στιβαγμενα θελω,κρυφες επιθυμιες ολα σε χαρτοκουτα.και οι κακοι χωρις φυσοκαλαμα,δεν τα χρειαζονται εχουν την αναισθησια,νεο υλικο πολεμου..
Θυμαμαι...
