Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008

Κοκκινο...




Θελω μια μερα κοκκινη..να χρωματισει τα ματια μου.
Θελω εναν τοιχο κοκκινο..να δωσει ζωη στο αψυχο κελι μου.
Θελω ενα δρομο κοκκινο..να περπατησω πανω του.
Θελω παπουτσια κοκκινα..να τρεξω να σε φτασω.
Θελω εναν κοκκινο κρινο..να πιστεψω οτι υπαρχεις.
Θελω μια αγκαλια κοκκινη..να νιωσω οτι αναπνεω.
Θελω ενα καπελο κοκκινο..να το μουσκεψει η βροχη.
Θελω κρασι κοκκινο..βαλσαμο στις φλεβες μου να τρεξει.
Θελω ενα αυτοκινητο κοκκινο..να βαλω φωτια στη νυχτα μου.

Κοκκινο...

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Θες κι ενα κοκκινο τρενο? Εχω.

Κοκκινο τρενο
κι αλλαζω θεση
με το φεγγαρι
με το λαιμο μου
στο σκληρο μαξιλαρι
μ'αν εχει η μοιρα ενα σταθμο
για μενα θα'σαι εσυ.

Κλεισαν οι πορτες
το τρενο εφυγε
γεματο στρατιωτες
σκυμμενοι ωμοι
ποσα θα'ρθουν ακομη
χορευει η νυχτα σαν τρελη
ματωνει η ανατολη.
Οση αγαπη κι αν σου φερω
οσο αιμα της καρδιας
δεν γυρναει ο χρονος για μας
που μας παει η ζωη δεν ξερω
που μας παει,η ζωη μου εμας.
Ξερω δεν πρεπει
να την αφηνω την καρδια μου
να βλεπει
πως θελω ακομα το δικο σου
το στομα
να παιρνει ανασα η ζωη
γλυκια μου αναπνοη.
Γυρω μου σπιτια
το ενα διπλα στ'αλλο
φοβοι,ξενυχτια
μα ειναι κομματια ο ουρανος
κι οπως πεφτει
θα μου χαραζει την ψυχη
του τελους ειν'η αρχη.
Οση αγαπη κι αν σου φερω
οσο αιμα της καρδιας
δεν γυρναει ο χρονος για μας
που μας παει ...

Ερωτηση ειναι...

katerina.. είπε...

πολλους σταθμους εχει η μοιρα..μη με ρωτας για που..δεν ξερω.κι αλλα τρενα θα ξαναρθουν,κι αυτο το ξερω..
σ ευχαριστω κι αυτο το ξερεις κι εσυ τωρα..

Μαρινα ..... είπε...

επεσε μια κηλιδα απ΄την παλαμη την κομενη απο γυαλι στο χιονι που κυκλωσε το σπιτι...
τρεις μερες τωρα καθε πρωινο την κοιταζω...
δεν απλωθηκε, δεν διαλυθηκε...μενει εκει ιδια...
ισως για να μου θυμιζει το χρωμα της ζωης μου και το φοντο που το φιλοξενει...

κατερινα μου...καλη σου ημερα

katerina.. είπε...

Ποσο γλυκα κοβει το γυαλι Μαρινα μου,το ξερουμε καλα κι οι δυο μας..
καλη σου μερα,σε πεθυμησα..

maya είπε...

είμαι εδώ
ακόμη με τον χρωματιστό κόμπο
της συγκίνησης απο τα λόγια σου
απένταντι
σε μένα

τι όμορφο
το κόκκινο
αιώνιο κόκκινο

κατερίνα φίλη μου
μετά.
ξανά θα έρθω

φίλη μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Ανώνυμος είπε...

Οχι, λάθος. Εγώ σ' ευχαριστω. Παντα. Για πάντα. Και μη βιαστεις,ξέρω τι λεω.

LIAKI είπε...

Ναυάγησαν τα όνειρα μας...και η θάλασσα έχασε το βαθύ της μπλε χρώμα και έγινε κόκκινο.Κόκκινο μουντό και καταθληπτικό...θα προτιμούσα να ήταν μαύρο...αλλά έτσι δεν θα άφηνα καμία ελπίδα για να κοιτάξω μπροστά...Ολοι λένε κοίτα μπροστά κανείς δεν μου είπε κοίτα και γύρω...Κοίταξα μόνη και είδα το λευκό του χιονιού...και αποφάσισα ότι από εδώ και μπρος θα κάνω ρόζ όνειρα παραμυθένια και θα ΠΕΡΡΙΜΕΝΩ απλά θα περιμένω.....

Chryssa είπε...

Θέλω να χαράξω μια κόκκινη γραμμή πάνω στο χάρτη. Να βάλω τα κόκκινα παπούτσια της Κατερίνας και να περπατήσω απο τη δύση μου στην ανατολή σου και να σου πω όλα μου τα μυστικά...Όλα μου, όλα μου, όλα μου...

mAuVe είπε...

θα στάξω λίγο μπλε στα κόκκινά σου

θα έρθω να σε συναντήσω

εκεί που πατάς θα ψηλαφώ

εδώ που ανασαίνω θα μου χαμογελάς

ό,τι μωβ συναντάω... τ' αγαπάω...

katerina.. είπε...

@liaki μου αγαπημενο,ειναι ωραιο νε κοιτας γυρω..ποσα ομορφα υπαρχουν γυρω μας και δεν τους δινουμε σημασια..κι αν ναυαγισαν τα ονειρα μας,μαθαμε να ειμαστε ναυαγοι κ να ελπιζουμε στην σωτηρια."η σωτηρια της ψυχης ειναι πολυ μεγαλο πραγμα".. δεν σου πρεπει το μαυρο-εκτος απο τα ρουχα σου που σε κανουν κουκλι-..ροζ ονειρα παραμυθενια..βαλε και το κοκκινο μεσα σ αυτα,εντονα ονειρα και που ξερεις ισως και να γινουν πραγματικα..

katerina.. είπε...

@chryssa..με ποση χαρα θα σου χαριζα τα παπουτσια μου...να περπατησεις και να τα πεις ολα...ολα..μεχρι την δικη σου ανατολη..

katerina.. είπε...

@mauve ειναι το μωβ που δεν το μπορω..και εισαι κι εσυ που ανατρεπεις αυτο το μπορω μου και το βλεπω με αλλα ματια τωρα πια,πιο ζεστα και φιλικα απεναντι στο μωβ λοιπον..
και θα ειμαι εκει να σου χαμογελω...στις μικρες και στις μεγαλες ανασες..

Sogian είπε...

Κόκκινο του πάθους. Κόκκινο της σύγκρουσης. Κόκκινο της καταστροφής. Κόκκινο του σκορπιού. Κόκκινο...

Δε θες να τα δεις όλα λίγο πιο πράσινα; Σκέψου το.

Πράσινο της ελπίδας. Πράσινο της αναζωογόνησης. Πράσινο της ανάπτυξης. Πράσινο της δημιουργίας.

Αν δε θες, μη ντραπείς να μου δώσεις την κατάλληλη απάντηση...

Πράσινα άλογα!

Φιλί πρασινοκόκκινο... σχεδόν καφέ δηλαδή!

katerina.. είπε...

@ ενα προσωπο...δεν τα μπορω τα σχεδον,σε τιποτα..γι αυτο και το κοκκινο..δεν εχω αλλη απαντηση..ολα κοκκινα και δημιουργω,τα υπολοιπα πρασινα αλογα για μενα..καλημερες