Θυμάσαι καμία όμορφη στιγμή της ζωής σου που να σου έχει μείνει πολύ έντονα χαραγμένη μεχρι και σήμερα?
................................
Σε ενα μηχανακι σαραβαλο,στο δρομο για ενα χωριο της κρητης,6 ωρες διαδρομη στο απολυτο σκοταδι(ειχαν καειτα φωτα)με το ζορι μας ειχε παει στην τοτε Ιθακη μας.
Εχεις εξαφανιστεί ποτέ χωρίς να δώσεις σημεία ζωής έστω και για λίγο?
.......................................................................
Ηταν τοσο λιγο που δεν το θεωρω εξαφανιση..και θαθελα τοσο πολυ να το κανω γμτ.
Ποιό είναι το μέρος που θα ήθελες να πίνεις κάθε πρωί τον καφέ σου αν μπορούσες?
...............................................................................
Στο γιασεμι στη χωρα της Αμοργου..ακουγοντας κλασικη μουσικη.
Ποιό είναι το πιό όμορφο δώρο που σου έχουν κάνει?
.........................................................
Η βραδυα στο δευτερο προγραμμα στα γενεθλια μου.
Θέλω να δω τι έχει αλλάξει σ'αυτές τις απαντήσεις από τότε. Στις επώδυνες ξέρω!
..............................................................................
δεν ξερω αν αλλαξε κατι,εγω σιγουρα εχω αλλαξει,δεν ξερω ομως προς πια κατευθυνση.
Εγώ έχω την ίδια διάθεση να ταξιδέψω σήμερα, να σταματήσω για καφέ σ'ενα μαγαζάκι στην άκρη του δρόμου, να δυναμώσω το ραδιόφωνο, να 'χω τέρμα τα παράθυρα κ ας με κοιτάζουν όλοι.
Εσύ??????
.............................................................................
Κι εγω....
11 σχόλια:
για σενα οποιος/α κι αν εισαι.σευχαριστω για τις θυμησες..
Πριν πολύ καιρό στις ίδιες ερωτήσεις:
Δεν θέλω να είμαι εδώ... αλλού... ήρεμα, χωρίς σκέψεις, αγχος, χωρίς τίποτα αν γίνεται...
θα 'θελα να είμαι σε ένα καφέ στην Αμοργό.Γιασεμί λέγεται.Το λάτρεψα αυτό το καφέ.Ισως πάμε και μαζί κάποτε...
Δεν έχω εξαφανιστεί, όχι. Και δεν σου κρύβω οτι θέλω πολύ να το κάνω. Ίσως κάποτε τα καταφέρω να διώξω από πάνω μου την αίσθηση της ευθύνης για τους άλλους κ το κάνω..
Δεν ξέρω πότε θα απαλλαγείς από την αίσθηση της ευθύνης αλλά ο καφές στο γιασεμί έχει αρχίσει και μυρίζει ως εδώ!
γιατί κρατάνε τόσο λίγο οι διακοπές?
πρέπει να βρούμε το κλειδί
για να ανοίξουμε τα καλύτερα ΕΔΩ.
εδώ. όχι να ονειροπολούμε διαρκώς ένα φεύγα!
εδώ είναι η ζωή
η άλλη είναι των άλλων
που λέει και ο παπακωνσταντίνου.
καλημέρα
χχχχχχχχχχχχ
Πάντα οι βαθύτεροι λόγοι μας (για ζωή) ,δινονται σε ανώνυμους.
Μακάρι να μπορείς να πλέεις σε άλλη θάλασσα κάθε μέρα.
Από νησί σε νησί...
Μακάρι τα όνειρά σου να πιάσουν λιμάνι στη ζωή...
Φιλιά
κρίμα που το βράδυ τελείωσε τόσο γρήγορα...
Ξερεις κατι;
Ετοιμαζομουν να ονειρευτω που θα ηθελα να πινω τον καφε μου καθε πρωι.....
μετα διαβασα το σχολιο της Maya .....
και αποφασισα οτι εχω πολυ ωραιο μπαλκονι και παρεα για να θελω να ειμαι οπουδηποτε αλλου !
Ειναι ωραιο να τρως σφαλιαρες-ξυπνητηρια , απο ξενους ισως, και να βλεπεις το οφθαλμοφανες ξαφνικα λες και πριν ησουν τυφλος :)
Καλημερα Κατερινα μου
μια καλησπέρα αφήνω.
να την βρεις κι αυτή το πρωί.
και γω
τώρα είμαι καλά εδώ.
σπίτι μου.
'ασφαλής' απ'ό,τι.
έτσι νοιώθω αυτή την στιγμή.
(αν άντεχα απόψε
θάθελα να πίνω μια βότκα παγωμένη
σε κάποια παραλία βέβαια...
αν άντεχα...)
χχχχχχχχχχχχχχ
@ντίντι μου
σε σένα πάει το "τώρα και γω..."
σόρι. είμαι κομμάτια ...
καλό βράδυ...
maya μου,καλη μου φιλη..ενα φευγα εδω..ναι καπως ετσι.
τα δυσκολα περασαν,εισαι ασφαλης τωρα..δεν εισαι μονη σου κι αυτο αξιζει οσο κ μια παγωμενη βοτκα στη παραλια..καλημερα.
τρελος του χωριου..ειναι φορες που οι ανωνυμοι ειναι οι μεγαλυτεροι επωνυμοι της ζωης μας..
αλεξανδρα..δεν μαρεσει να αλλαζω θαλασσες..θελω την αγκυρα μου σε μια θαλασσα.σε ενα νησι..για παντα..
dee dee μου σευχαριστω..να περνας ομορφα στο μπαλκονι σου..καλημερα.
ανωνυμος...ετοιμασου να ανοιξεις τα φτερα σου για αλλες παραλιες...αρκετα τα μεχρι εδω..ξερεις εσυ..
kalhspera
wraio blog
Δημοσίευση σχολίου