Τέλος εποχής λοιπόν..
Γυρίζω σελίδα,ξαναβαφτίζομαι κ πάμε πάλι.Κόντρα στα γκρίζα,κόντρα στα ανάποδα,κόντρα στην ασχήμια κ στα μιζέρια..Το ναυάγιο,έμαθε να επιβιώνει κ έπαψε να είναι ναυαγος..
Εδώ λοιπόν,με τα μάτια να κοιτάζουν ψηλά,τα πόδια σταθερά στη γη και τη ψυχή έτοιμη να πετάξει για όπου..όμορφα.
Δεν έχει αλλάξει κάτι συνταρακτικό στη ζωή μου,όχι,ούτε ξαφνικά έγινα ευτιχισμένος άνθρωπος.Όλα τα δύσκολα μου είναι εδώ,ακόμα.
Εγώ αλλάζω,τα μάτια μου αλλάζουν τον τρόπο που βλέπουν,η καρδία μου χτυπάει σε άλλες συχνότητες,πιό θετικές,τα χείλη μου αλλάζουν σχήμα, πιό χαμογελαστα είναι τώρα.
..Πως αλλιώς άλλωστε αν όχι έτσι..
Καλημέρες..
5 σχόλια:
...ζωάκι σε ευχαριστώ για το σπρώξιμο,γιά την ώθηση..σευχαριστώ που υπάρχεις στη ζωή μου..
Από στάχτες ενός ναυαγίου επανέρχεσαι στη ζωή του ιστολογείν...
It's the end of an era!
Καλή αρχή, πολλά ευχαριστώ, πολλή αγάπη και τώρα που βρήκα και τον κωδικό....πολλή μα πολλή μουσική ;D
κι όπως είπες κι εσύ, πώς αλλίως άλλωστε, αν όχι έτσι!
8elw ki egw ayto ton tropo skepshs giati tis teleytaies 2 evdomades exw frikarei kai de th paleyw...:-)
Μόνο έτσι..μόνο εκ των έσω..Καλημέρες ελπιδοφόρες..
Δημοσίευση σχολίου